Συχνές παθήσεις των πελμάτων.

Το άκρο πόδι, αποτελούμενο από 26 ανεξάρτητα οστά και τους σχετικούς μυς, τένοντες και συνδέσμους επιτελεί ένα σημαντικό έργο στηρίζοντας το βάρος του σώματος και ενεργώντας σαν σανίδα για το περπάτημα ή το τρέξιμο.

Η παιδική ηλικία…

«Τα παιδιά αρχίζουν από μικρή ηλικία να βαδίζουν σε μια ευρεία βάση στήριξης, γι’ αυτό τα πόδια τους τα έχουν σε απαγωγή , -πάνε προς τα έξω-, για να έχουν μεγαλύτερη σταθερότητα βάδισης. Με το χρόνο, οι κινητικές τους δεξιότητες αναπτύσσονται.

Παιδιά

Τα πιο συχνά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γονείς και τα παιδιά στην παιδική ηλικία αφορούν προβλήματα σε σχέση με τη μορφολογία του ποδιού, όπως:

1. Πλατυποδία: Υπάρχει έλλειψης της ποδικής καμάρας. Μέχρι την ηλικία των 4 ετών ,τα παιδιά έχουν πλατυποδία γιατί δεν έχει αναπτυχθεί η ποδική καμάρα. Επίσης παρατηρούμε εάν η φτέρνα του παιδιού πάει προς τα έξω ή προς τα μέσα (βλαισότητα ή ραιβότητα) σε συνδυασμό με την πλατυποδία. Αυτό είναι κάτι που χρειάζεται παρακολούθηση. Ενδιαφέρον είναι επίσης, εάν η πλατυποδία είναι εύκαμπτη ή δύσκαμπτη» και διορθώνεται με συντηρητικές μεθόδους (κατασκευή ειδικών πέλματων που γίνονται μετά από πελματογράφημα ή λήψη προπλάσματος.
2. Κοιλοποδία: Σπάνια υπάρχει και είναι το αντίθετο της πλατυποδίας. Δηλαδή υπάρχει πολύ υψηλή ποδική καμάρα. Σ αυτή την περίπτωση παρατηρούμε, αν υπάρχουν δυσλειτουργίες στη βάδιση, αν πέφτει το παιδί, αν δεν μπορεί να περπατήσει σωστά, και αν υπάρχουν κάποιες παραλλαγές στη βάδιση νευρολογικές παθήσεις και μεταταρσαλγία.
3. Υπάρχουν παιδιά που βαδίζουν στις μύτες των ποδιών και αυτό πολλές φορές οφείλεται στον ρικνό-σφιχτό αχίλλειο τένοντα. Δηλαδή, ο αχίλλειος τένοντας με την γαστροκνημία δεν αναπτύσσονται σωστά, συσπώνται, και το παιδάκι, ή αργότερα ο ενήλικας περπατάει στις μύτες των ποδιών.

Εφηβεία

Μεγαλώνοντας τα παιδιά , ενδεχομένως να παρουσιάσουν παθήσεις όπως είναι η σπαστική πλατυποδία. Που σημαίνει, πως όταν αναπτύσσονται τα οστά μπορεί το ένα κόκαλο να κολλήσει με το άλλο και να δημιουργήσει κάποιες παραμορφώσεις και δυσκολία στην βάδιση. Υπάρχουν συγγενείς παραμορφώσεις όπως είναι κάποιες γαμψοδακτυλίες, ενωμένα δάκτυλα, υπεράριθμα δάκτυλα, προβλήματα που όταν διαγνωστούν θεραπεύονται.

Ενήλικες

Στην ενήλικο ζωή , κυρίως τις γυναίκες, αυτό που κυρίως απασχολεί από τα κάτω άκρα είναι το κότσι. Η αναλογία ανδρών προς γυναικών είναι περίπου 1 προς το 9. Η αιτία που δημιουργεί το κότσι δεν είναι γνωστή ακριβώς. Μάλλον ένοχες είναι η κληρονομικότητα και τα στενά παπούτσια. Πολλές φορές το κότσι, συνδυάζεται με παραμορφώσεις των δακτύλων, όπου το ένα δάκτυλο επικάθεται πάνω στο άλλο ή και το δεύτερο , ακόμη και το τρίτο.

Αν πρέπει να αφαιρεθεί το κότσι; -«Δεν είναι μόνο κοσμητικοί οι λόγοι που οδηγείται ο έχων το κότσι στο χειρουργείο. Οι λόγοι είναι, το ότι με την παραμόρφωση που κάνει ο βλαισός μέγας δάκτυλος, πονάει το πόδι και πολλές φορές δημιουργείται αστάθεια και πόνος στη βάδιση . Η θεραπεία για το κότσι είναι κυρίως χειρουργική. Όμως, η χειρουργική θεραπεία έχει τις παραμέτρους της. Το θέμα δεν είναι μόνο να κόψουμε και να βγάλουμε την εξόστωση (το μέρος που προεξέχει), θα πρέπει να εξισορροπήσουμε τους τένοντες, ώστε να έχουμε μία σωστή θέση του ποδιού, μακροχρόνια, γιατί εάν δεν γίνει εξισορρόπηση των τενόντων και αν δεν ευθυγραμμιστεί και οστικά το πρώτο δάκτυλο, τότε είναι πολύ πιθανό μετά από ένα δύο χρόνια να εμφανιστεί η ίδια κατάσταση».

Στην ηλικία των 50-60 χρόνων, η πλατυποδία χρειάζεται χειρουργική παρέμβαση. Υπάρχουν οι τενοντίτιδες του αχιλλείου που είναι πάρα πολλές, οι αρθρίτιδες που είναι στον αστράγαλο, στην ποδοκνημική και μπορεί να οδηγήσουν στον άνθρωπο στο να έχει πολύ μεγάλο πόνο στη βάδιση, σε ανώμαλο έδαφος ή ανεβοκατέβασμα σκαλιών.

Ανισοσκελία

Πολλές φορές δημιουργούνται προβλήματα στη μέση, στο γόνατο ή στο ισχίο από ανισοσκελία. Το ένα ημιμόριο του σώματος δεν είναι ίδιο με το άλλο. Πρέπει να μετρούμε τα άκρα, ώστε να διαπιστώσουμε αν υπάρχει ανισοσκελία, καθώς εάν η διαφορά των δύο άκρων, είναι πάνω από 1,5 εκατοστό, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Έρευνες λένε ότι και πάνω από 1 εκατοστό δημιουργεί προβλήματα στο άτομο (συχνά διαστρέμματα, οσφυαλγία κ. λ. π). Στον αθλητή ακόμη και τα χιλιοστά παίζουν ρόλο.

Επιλογή υποδημάτων

Έχουν ενοχοποιηθεί για πολλές παθήσεις. Υπάρχουν παθήσεις όπου το επίπεδο παπούτσι είναι χειρότερο, καθώς δημιουργεί μια τάση στον αχίλλειο τένοντα και στην γαστροκνημία η οποία πολλές φορές είναι επώδυνη και δημιουργεί τραυματισμούς. «Τακούνι μέχρι 4-5 εκατοστά, δεν δημιουργεί προβλήματα.

Προβλήματα δημιουργεί η στενή φόρμα του παπουτσιού μπροστά στα δάκτυλα». Καλό είναι να προτιμούμε παπούτσια με σκληρή σόλα , η οποία παίρνει τα φορτία και δεν τα παίρνει το πόδι μας. Επίσης, τα κλειστά παπούτσια καλό είναι να έχουν ένα πολύ μαλακό τελείωμα για να μη τρίβονται στον αχίλλειο τένοντα και δημιουργούνται τέτοιου είδους προβλήματα. Καλό είναι το παπούτσι να έχει και ένα υποστηρικτικό της ποδικής καμάρας από τη μέσα πλευρά και ευρεία θαλάμη στα δάκτυλα μπροστά».

Χρήση ορθοπεδικών πελμάτων

• Βοηθούν στη γρήγορη αντιμετώπιση της φλεγμονής, γιατί είναι σχεδιασμένα ώστε  να αποφορτίζουν την πάσχουσα περιοχή
• Αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν πιθανές ανατομικές και λειτουργικές αποκλίσεις των ποδιών από το φυσιολογικό, (όπως πλατυποδία, κοιλοποδία, βλαισότητα, κότσια, μεγάλες φορτίσεις σε ισχία-γόνατα-ποδοκνημική), στηρίζοντας τη ποδική καμάρα και καθοδηγώντας το πόδι σωστά μέσα από κυπελλοειδή διαμόρφωση στη περιοχή της πτέρνας, Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την υγιή λειτουργία  και φυσική εξέλιξη των φορτίσεων στα πόδια κατά τη στήριξη και τη βάδιση.
• Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά σε στήριξη, υποστήριξη, αποφόρτιση με τέλεια εφαρμογή στα υποδήματα του εμπορίου.